ارتباط فعالیت بدنی و شاخص های آنتروپومتریک مرتبط با سلامتی در کارکنان زن دانشگاه

مقدمه: فعالیت بدنی مهم ترین عامل برای کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی محسوب می شود. هدف این تحقیق، تعیین میزان فعالیت بدنی و ارتباط آن با برخی شاخص های آنتروپومتریک کارکنان زن دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان است. روش کار: همه کارکنان زن (60n=) دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان در تابستان سال 1391 جهت شرکت در این آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این تحقیق، میزان فعالیت بدنی شرکت کنندگان از طریق پرسش نامه ارزیابی سریع (rapa) امتیازدهی شد و از این طریق سطوح فعالیت بدنی آنها برآورد شد. سپس برخی اندازه های آنتروپومتریکی شامل شاخص توده بدنی (bmi) و نسبت دور کمر به دور لگن (whr) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج حاکی از امتیازهای بسیار پایین در سطوح فعالیت بدنی در این گروه بود که آنها را مستعد پیش روی بیماری های مزمن همراه با عدم تحرک می کند. از طرفی، اندازه های bmi نیز در این شرکت کنندگان نشان از اضافه وزن و چاقی 6/46 درصد از آنها داشت. اندازهwhr نیز در این زنان بسیار بالا بود (حدود 80 درصد بالای 85/0). در ارتباط سنجی بین برخی عوامل معلوم شد که سطح سواد در این گروه ارتباطی با میزان فعالیت و یا شاخص های آنتروپومتریکی ندارد. بین میزان فعالیت bmi وwhr نیز رابطه معنی دار متوسطی مشاهده شد (05/0p<). همبستگی بین bmi و wc نیز در این زنان 65/0=r و معنی داربوده است (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان دهنده بی تحرکی و وضعیت نامناسب شاخص های مرتبط با سلامتی اکثر کارکنان دانشگاه بود. آموزش و اطلاعات کافی و همچنین ترغیب به فعالیت بدنی مناسب می تواند به بهبود شاخص های آنتروپومتریک کارکنان زن کمک کند